8. Jedzenie w Kolumbii

Bandeja paisa

Podstawy kolumbijskiej kuchni to ryż i kukurydza. Nie ma obiadu bez ryżu. W uniwersyteckiej stołówce zazwyczaj dostawałem obok porcji ryżu także ziemniaki – codziennie przyrządzone inaczej: gotowane, pieczone, purée, frytki, a nawet ciepłe chipsy. Podobno je się również makaron wymieszany z ryżem. W takim uniwersyteckim zestawie obiadowym, znacznie bardziej urozmaiconym niż w Chile (np. przez różnorodność zup), znajdował się też zazwyczaj kotlet – z chrząstkami, żyłami i tłuszczem. Według znajomej Meksykanki w Kolumbii nie wycina się tego nie z lenistwa, lecz dlatego, że po prostu wszystko to się je. Jednym z bardziej znanych dań jest bandeja paisa, składająca się z kiełbasy, boczku, mięsa mielonego, ryżu, gotowanej fasoli, ryżu, jajka sadzonego i kawałka awokado.

Obleas

Z kukurydzy robi się m.in. arepas – placki, które mogą przyjmować różne formy: od małych po duże, od kwaśnych i suchych po niemal słodkie i posmarowane masłem. Sprzedaje się je głównie jako dodatek do śniadania lub na ulicy. Na ulicy można zresztą kupić właściwie wszystko – kiełbasy, hot-dogi, pizze w kawałkach czy lody z wózka. Popularne są też wafelki (obleas) z dżemem, białym serem, kajmakiem lub różnymi posypkami oraz najróżniejsze desery mleczne.

Tort bezowy z guanabaną

Kolumbia słynie z bogactwa owoców. Kolumbijczycy, którzy żyli długo w Polsce, mają jednak ten sam problem, co ja – brakuje im owoców jedzonych w Polsce, które tam są trudno dostępne lub w ogóle nieznane: jagód, rabarbaru, agrestu, malin czy porzeczek. Poza tym, przechadzając się po Bogocie, można usłyszeć okrzyki „manzanas/ciruelas/uvas chilenas” (jabłka/śliwki/winogrona chilijskie) – czyli jednak nie wszystko w Kolumbii rośnie. Bogactwo owoców trzeba jednak docenić – można zjeść np. śliwki lub mango z solą, pyszną sałatkę owocową ze śmietaną, olbrzymi kawałek tortu bezowego z guanabaną albo wypić orzeźwiający napój z lulo, guanabany lub po prostu cytrusów.

Wózek z lodami

Desery w plastikowych kubeczkach